Hákarl sem veiddist á fimmtudaginn síðastliðinn.

Vegna hákarlsfréttar í gær þar sem Jón Eiríksson kom með þrjá hákarla að landi,byrti vefútgáfa Morgunblaðsins fréttina,á síðu þeirra var bloggað um fréttina þar sem talað er um hvernig menn beittu í gamla daga,sjá hér.
"Á seinni hluta nítjándu aldar kom til sögunnar ný beita sem íslenzkir hákarlamenn sögðu algjöra byltingu við veiðar á hákarli; voru það litlir selkópar vestan frá Breiðafirði, og voru þeir látnir liggja í pækli í heilu lagi í sterku íláti.

En það merkilega við þessa hákarlabeitu var það, að selkóparnir voru ekki ristir á hol, heldur voru þeir aðeins opnaðir með svolítilli stungu, þegar búið var að veiða þá, og var sterku rommi helt gegnum smuguna inn í kópinn; vínandinn samlagaðist innýflunum og blóðinu og fóru út í spikið; var þess og vandlega gætt , að rommið færi ekki út úr skrokknum aftur og vandlega saumað fyrir opið.

Þegar kóparnir voru teknir upp úr ílátinu voru þeir skornir sundur í smábeitu, og angaði af þeim lyktin er þeir voru opnaðir, enda var ekki tútt um að sumir drykkjumenn langaði til að bragða á romminu, sem inn í þeim var, ef þeir voru alveg vitundarlausir af brennivíni. - Þetta voru nefndir rommkópar og voru þeir einhver hin allra mesta tálbeita fyrir hákarl;.
Heimild Theodór Friðriksson.
Bloggið er hér.